Bismillahirrahmanirrahim..
terasa mahu bersuara
tetapi tersekat di celah-celah anak tekak itu
terasa meronta-ronta mahu memekik
lalu di diamkan sahaja pekikan itu
benci bila kaku begini
benci bila sayu begini
cik gembira? kemana pergi?
terus menerus
diam, keras membatu
cepatlah suara hilang dari rasa ini
bagus bisu daripada mencaci diri
marilah berdansa wahai hati
jangan lagi seksa diri..
baiklah!
4 comments:
sila tdo opah
jgn pakse diri k
bersabar lh :)
cabaran ke ni?hehe
hampir 3 kai aku cuba untuk memahami ayat berentak puisi ini.. sungguh mendalam maksudnya..
apa pun, damaikan lah hati ini... heeee
Post a Comment