Sunday, August 21, 2011

hilang kata hilang rasa

Bismillahirrahmanirrahim..


terasa mahu bersuara
tetapi tersekat di celah-celah anak tekak itu
terasa meronta-ronta mahu memekik
lalu di diamkan sahaja pekikan itu
benci bila kaku begini
benci bila sayu begini
cik gembira? kemana pergi?
terus menerus
diam, keras membatu 
cepatlah suara hilang dari rasa ini
bagus bisu daripada mencaci diri
marilah berdansa wahai hati
jangan lagi seksa diri..
baiklah!



4 comments:

Unknown said...

sila tdo opah

jgn pakse diri k

Unknown said...

bersabar lh :)

nurshaf said...

cabaran ke ni?hehe

Ce'gu JAERA said...

hampir 3 kai aku cuba untuk memahami ayat berentak puisi ini.. sungguh mendalam maksudnya..

apa pun, damaikan lah hati ini... heeee